کبد چرب و راه های تشخیص آن

کبد چرب یا انسدادی متوسط (NAFLD) یک بیماری مزمن کبد است که به تجمع چربی در بافت کبد بدون وجود الکل در مراحل اولیه اشاره دارد. این شرایط معمولاً بدون علائم مشخص تشخیص داده می‌شوند، اما در مواردی می‌تواند با عوارضی مانند خستگی، نفخ شکم، افزایش وزن، درد در ناحیه کبد و غیره همراه باشد.

بیشتر موارد کبد چرب به دلیل عوامل زیر ایجاد می‌شود:

1. تغذیه نامناسب: مصرف زیادی از غذاهای پرچرب و پرقند، نوشیدنی‌های شیرین، و کمبود مصرف میوه و سبزیجات می‌تواند منجر به تجمع چربی در کبد شود.
2. اضافه وزن و چاقی: اضافه وزن و چاقی از جمله عوامل خطرزای این بیماری محسوب می‌شوند.
3. بیماری‌های همراه: برخی بیماری‌ها و شرایط پزشکی مانند دیابت، مقاومت به انسولین، چرب

تشخیص این بیماری معمولاً با استفاده از ترکیبی از روش‌های بالینی و تست‌های تصویربرداری صورت می‌گیرد. برخی از روش‌های تشخیص این بیماری عبارتند از:

۱. تاریخچه پزشکی و بررسی فیزیکی: پزشک ممکن است سوابق پزشکی شما را بررسی کرده و علائم مربوط به این بیماری را بررسی نماید، از جمله تورم شکم و حساسیت در منطقه کبد.

۲. آزمایش خون: آزمایش خون می‌تواند نشان دهنده نشانگرهایی از این بیماری باشد، از جمله افزایش آنزیم‌های کبدی مانند ALT و AST، افزایش سطح تری‌گلیسرید و کلسترول، و کاهش سطح آلبومین.

۳. آندوسونوگرافی: این یک روش تصویربرداری است که با استفاده از امواج فراصوتی تصاویری از کبد و سایر اعضای داخلی ایجاد می‌کند، که می‌تواند به نمایش این بیماری و وجود چربی در آن کمک کند.

۴. تصویربرداری از رنگ زنده (MRI): این یک روش تصویربرداری پیشرفته‌تر است که تصاویر دقیق‌تری از کبد و مقدار چربی در آن ارائه می‌دهد.

۵. بیوپسی: در صورت لزوم، پزشک ممکن است بیوپسی کبد را تجویز کند، که در این روش یک نمونه کوچک از بافت کبد برداشته و تحت میکروسکوپ بررسی می‌شود تا به تشخیص این بیماری کمک کند و میزان آسیب به کبد را ارزیابی نماید.

با توجه به شدت علائم و شرایط، پزشک ممکن است یک یا ترکیبی از این روش‌ها را برای تشخیص این بیماری پیشنهاد دهد.